O Laboratorio Nacional de Fusión é un departamento do CIEMAT, onde iniciou as súas actividades en 1998. A investigación realizada no laboratorio divídese en dous grandes grupos:
- o estudo de plásmalos confinados a altas temperaturas, e
- a investigación e desenvolvemento de tecnoloxías e materiais necesarios para construír e operar os reactores de fusión do futuro.
A principal instalación deste laboratorio é o TJ-II, un dispositivo de confinamento magnético de tipo stellarator. Este reactor de fusión ten forma toroidal, cun radio menor de 0,2 m, un radio maior de 1,5 m e un campo magnético de 1 Tesla. Polo seu tamaño, é un stellarator medio.
No seu interior conséguense altísimas temperaturas mediante a aplicación de 800 kW de radiofrecuencia (53 Ghz) e 1,6 MW de inxección de hidróxeno neutro acelerado a 49 keV.
Conta con 92 xanelas de acceso que permiten instalar os sistemas de medida dos diferentes experimentos que se realizan.
Ademais, o laboratorio conta con instrumentación para a modificación por radiación de materiais e instalacións para a caracterización das propiedades químicas, físicas e mecánicas de materiais con vistas ao seu uso nos procesos de fusión nuclear.
