A Rede Española de Supercomputación e Datos (RES) foi creada en 2006 polo entón Ministerio de Educación e Ciencia como unha resposta á necesidade da comunidade científica española de maior capacidade de computación e acceso aos recursos de cálculo intensivo, tendo en conta os recursos de supercomputación como un activo decisivo para o desenvolvemento científico e tecnolóxico do país. A partir de 2020, complementa os servizos de supercomputación cos de almacenamento masivo de datos.
Características principais
A RES é unha infraestrutura de supercomputadores situados en diferentes localizacións, cada un dos cales contribúe á potencia total de procesamento dispoñible para os usuarios dos distintos grupos de I+D.
Os 14 supercomputadores que conforman a rede nacional son:
- Nodo de computación e datos BSC-CNS
- Nodo de computación Universidade de Cantabria (UC)
- Nodo de computación e datos do Instituto Astrofísico de Canarias (IAC)
- Nodo de computación e datos da Universidade de Valencia (UV)
- Nodo de computación e datos da Universidade de Málaga (UMA)
- Nodo de computación e datos da Universidade de Zaragoza (UNIZAR)
- Nodo de computación e datos do Centro de Supercomputación de Castela e León (SCAYLE).
- Nodo de computación da Universidade Autónoma de Madrid (UAM)
- Nodo de computación e datos de Cénits
- Nodo de computación e datos CESGA
- Nodo de computación e datos CSUC
- Nodo de computación NASERTIC
- Nodo de computación CIEMAT
- Nodo de datos
