O Instituto Max von Laue Paul Langevin (ILL), situado en Grenoble (Francia), foi fundado en xaneiro de 1967.
O Reactor do Alto Fluxo do ILL (HFR, polas súas siglas en inglés) opera a unha potencia térmica de 58.3 MW, utilizando un único elemento combustible de uranio enriquecido. Os neutróns producidos son guiados ata os 40 instrumentos onde os científicos realizan os seus experimentos.
Son moi diversas as áreas que poden beneficiarse da investigación no ILL, entre as que se poden citar: farmacia, bioloxía, química, medioambiente, xeoloxía, industria ou investigación en física fundamental e aplicada e nanotecnoloxía, entre outros.
As aplicacións directas na área das biociencias, están relacionadas cos estudos de proteínas, encimas, novos fármacos, procesos celulares in vivo ou paso de fármacos a través das membranas celulares.
Na área de enerxía, por exemplo, permiten estudar catalizadores e así mellorar os rendementos químicos, materiais superconductores que permitirán un día transportar enerxía sen perda algunha ou o desenvolvemento de novas celas solares baseadas en materiais orgánicos.
Participación española
España foi o primeiro país que se uniu ao ILL coa figura de membro científico asociado no 1987.
Adicionalmente, o CSIC vén asinando convenios de colaboración anuais co CNRS (Centre National da Recherche Scientifique – Francia) para a explotación en réxime de CRG (Collaborating Research Group) do instrumento D1B do ILL.